Drukke dagen

Meestal vinden vooral andere mensen dat ik veel op mijn bord heb liggen, deze dagen ben ik het met ze eens :-).

Vrijdag bracht ik verschillende artquilts naar Gouda waar de expositie Artquilts in Nederland a.s. woensdag open gaat, met een artquiltsymposium (waar ik ook bij ben). Onder de quilts ook deze van Colette, de eerste voorjaarszon:

Op de terugweg bracht ik mijn Binka vanuit de Colours of Africa Expositie in Essen mee terug die nu in mijn eigen tuin staat te stralen:

Erg leuk om ze op verschillende blogs terug te hebben gezien!

Gisteren weer de dertiende dag Quilten Speciaal, dit keer met Maryan Geluk. Bezoek aan het Aboriginal museum, in Utrecht.

Omdat schrift niet voorkomt in hun cultuur, zijn de verhalen voor Aboriginal gemeenschappen van groot belang. In Storytellers worden aan de hand van prachtige kunstwerken op doek en boombast vijf van deze belangrijke verhalen uit de Aboriginal cultuur verteld.

Prachtige expositie gezien, veel gehoord over verhalen vertellers, gebruik van ritme, en bezig geweest met een collectieve inspiratiebron voor onze volgende opdracht.

 

Maar de uitwerking hiervan moet nog even wachten want eerst maken we ons klaar voor de overzichtsexpositie van Colette Berends en Ina Klugt in Veldhoven komend weekend! Ook dat verhaal wil verteld worden, en dus draait de printer overuren!

 

 

Ondertussen vraagt Ard of ik ook iets wil met de wortel van de  'Italiaanse Ossetong'. Op de verpakking stond nl. ook geschikt als verfplant...

 

Ben bang dat het nog even moet wachten.... want eerst moet ik nog lapjes zoeken voor de 2 dagen masterclass bij Katie PM de week erna, ik heb een basisset van 21 (3 kleuren, elk 7 gradaties) maar het idee is dat je van per gradatie minimaal 3 verschillende lapjes meeneemt om iets te kiezen te hebben. Gelukkig kan ik in Veldhoven vast nog wel wat kopen!

Werk van Colette: Farewell my concubine

 

Farewell my concubine

De wezen Cheng en Duan worden intern zeer streng opgevoed/opgeleid en spelen al jong bij de Chinese opera. waar het gebruikelijk is dat mannen ook de vrouwenrollen op zich nemen. Cheng speelt in de opera “Farewell my concubine” de rol van concubine van de koning, wat verwordt tot een liefdesdrama. Cheng (afgebeeld als concubine en als persoon op de voorgrond) gaat zo op in de rol en wordt verliefd op de koning, zijn tegenspeler en trouwe vriend Duan. De wegen scheiden door de culturele revolutie. Na 60 jaar komen de twee vrienden elkaar weer tegen. Cheng overtuigt Duan ervan om nog één keer samen 'Farewell my concubine' te spelen. Op het podium doodt Cheng zichzelf om zo een definitief einde te maken aan de liefdesrelatie die nooit heeft (kunnen) bestaan. De wachter met poort als symbool van de strenge, tuchtige, soms zelfs gewelddadige opleiding en opvoeding bij de opera.

Ook dit werk is te zien tijdens Expo Veldhoven.

Werk van Colette: Dood in Venetië

Death in Venice  Prachtige film van Visconti naar de beroemde roman van Thomas Mann. Links op het doek Professor Aschenbach, componist en dirigent, Mahler uitbeeldend.Hij neemt vakantie aan het Lido van Venetië om te herstellen. De pest heerst, en staat in het midden met masker. Het masker werd gebruikt door artsen, met in de neus desinfecterende etherische olie. De pest, naakt onder de zwarte cape, met de cape de overige(n) (aanwezigen) omvattend.Rechts de zeer mooie vrouwelijke jongen, waar Aschenbach verliefd op wordt. Achter hen de moeder, Silvana Magcano, en we zien de jongen die in de zee weg loopt. Aschenbach, na een verjongingsbehandeling bij de barbier, hier met uitgelopen haarverf, te witte smink en te kersenrode lippen, probeert nog één keer jong te zijn. Aschenbach sterft. Ook dit werk is te zien tijdens Expo Veldhoven.

Werk van Colette: Ik ben zoals ik ben

“Ik ben zoals ik ben” , wat alles zegt over deze vrouw, haar eigenzinnige kleding, hairstyle, make-up, niet bepaald 12 in een dozijn. Zij straalt een eigen zelfbewuste identiteit uit. Een extravagante vrouw die wil leven zonder restricties. Zoals ook Colette die tot de eerste generatie transgender vrouwen behoort. In de documentaire I am a woman now, vertelt Colette zelf hoe ze terugkijkt op haar leven: "Voor mij geen ´had ik maar…´. Ik moet eerlijk zeggen, ik had geen ander leven willen hebben."

Ook dit werk is te zien tijdens Expo Veldhoven.

Werk van Colette: Afscheid

Carlo en Ricardo: Afscheid 'Scène uit de film FARINELLI, artiestennaam van Carlo Broschi, een van de beroemdste italiaanse soprano castrato zangers van de 18e eeuw, gecastreerd toen hij 8 jaar was om zijn mooie zangstem te behouden. Een film over de macht van de stem. Het meest persoonlijke uitdrukkingsmiddel van een mens en spiegel van alle emoties. De beklemmende sfeer waarin beide broers elk op hun eigen manier gevangen zitten, met de zeer treffend gelijkende Carlo en broer Ricardo, castraat en dirigent. Het verdriet is zelfs zichtbaar op het kleine deel van het bovenste gezicht!' Ook te zien tijdens Expo Veldhoven.

Werk van Colette - what's in a name

Zo in de aanloop naar de expositie van Colette Berends , heb ik me voorgenomen nog wat achtergrondverhalen bij de doeken op dit blog te gaan delen:

'De oorspronkelijk titel was Lover Boy. De opdracht voor de Decennium Expositie in Odeon was een kunstwerk te maken dat iets over Zwolle moest zeggen/vertellen. Het thema Lover Boy was in die dagen, ook in Zwolle, zeer actueel. Zie haar verliefde blik en het vluchtige kusje op de neus, het vertelt veel over deze relatie. Zo ook de uitdrukkign op de gezichten, zij zwijmelt en hij denkt, dit komt goed! Men was achteraf niet zo gelukkig met de titel, waarop Colette de titel wijzigde in het politiek correct geachte 'multiculturele liefde'. Ook hier een mooie compositie door het lijnenspel.' Ook dit werk is te zien tijdens Expo Veldhoven 3 t/m 5 mei.

Relief door quiltwerk

Bij de tweede les van Cherilyn Martin bij Quilten Speciaal kregen we als huiswerkopdracht mee, om  eigen quiltpatronen te maken zodat er lijnreliëf zou ontstaan.
Een erg leerzame opdracht waar dit het resultaat van is:

En kijk eens naar de achterkant:

Omdat ik niet van cordonsteekranden hou, heb ik net zolang gedokterd tot ik een randvorm gevonden heb die nog het meest lijkt op een soort paspel, smal genoeg om de randen te kunnen volgen zonder biaisband te hoeven snijden.

 

Het is een dubbelgeslagen reep stof, van 3 cm, aangezet op een 0,5 cm, dan de naadtoeslag nog weer weggeknipt tot je 2 mm overhoudt, en dan dichtzomen:

Ik ben er heel blij mee, zal deze randafgwerking wel vaker gaan bruiken, het maakt de randen mooi stevig, ook zoals hier waar een hele dikke fluf fiberfill van 4 cm. als tussenlaag is gebruikt.

Ondertussen is het Colours of Africa festival in Essen in volle gang waar onze Binka's in het gras hun show opvoeren:

Deze foto kreeg ik al eerder toegestuurd. Ik ga het zelf niet redden om dit weekend te gaan want over anderhalve week zal de expositie van Colette Berends tijdens Expo Veldhoven zijn. En daarvoor moet ik nog veel doen, zoals deze teksten vertalen want er worden 5000 bezoekers van allerlei nationaliteiten verwacht. En ik wil natuurlijk niet bij dat prachtige werk met mijn mond vol tanden staan... (bovendien heeft Colette in haar laatste weken nog opgegeven wat over de doeken verteld moet worden, wat een 'iron lady' he?)

Mensen en portretten

Gisteren lag er een heel bijzonder boek in de brievenbus, via Amazon.com US want het is pas net uit en werd eigenlijk pas begin mei verwacht...! Het boek heet 'People & portraits' en het is samengesteld door Martha Sielman, ook bekend als Executive Director van SAQA. Na het artikel in Quilting Arts over Colette, is er contact met haar opgenomen voor dit boek en in de laatste maanden voor haar overlijden zijn hier afspraken over gemaakt om 5 werken van haar op te nemen in dit boek. Colette was daar enorm trots op.

 

Het boek is geweldig qua opmaak, fotografie (kritische Colette zou tevreden zijn ;-), en erg inspirerend.

En het leuke is, alle vijf werken van Colette in het boek, zijn te zien tijdens Expo Veldhoven, 3-5 mei, samen met nog 37 andere werken... hoe bijzonder is dat.

PS. En ook trots was Colette dat haar werk 'De eerste voorjaarszon' is opgenomen in het boek van Henk Lijding, Art Quilts in Nederland:

 

Dit werk zal te zien zijn van 1 t/m 20 mei bij de expositie in Gouda, die bij dit boek hoort.

Wat ontzettend jammer toch dat ze deze waardering voor haar werk niet meer mee kan maken! Maar gelukkig heeft ze geweten dat dit allemaal in de pijplijn zat! Daar ben ik Henk Lijding, Ada Honders en Martha Sielman zeer erkentelijk voor.

Kinder Parade

Lang heb ik lopen peinzen over het thema Parade voor de jaarlijkse ATT van het Quiltersgilde in Alkmaar. Ik moet bekennen, ik ben niet zo'n parade type, hou niet van carnaval, polonaise of ander feestelijk gezwier. En om er nou een militaire parade met een onderliggende boodschap van te maken, leek me nou weer niet zo feestelijk.

Uiteindelijk kwam ik deze foto tegen van mijn (toen nog heel jonge) kinderen en heb die als uitgangspunt genomen:

Is dat een feestelijke parade of niet? Ik schiet telkens weer in de lach als ik er naar kijk.
Inmiddels heb ik mijn ontwerp klaar en is het grote knipwerk begonnen, kijk de jongste is al klaar:

 

Eerlijk gezegd had ik me er al een beetje bij neergelegd dat ik 1 mei niet ging halen. Maar nu ik hoorde dat er nog specifiek om Art Quilt inzendingen gevraagd wordt, ga ik gewoon even een tandje harder werken. Zou toch te jammer zijn als deze meiden zoveel moeite hebben gedaan om zich mooi uit te dossen en moeders het niet op tijd in een quilt verwerkt kreeg?

Ik heb ze

De kleuren die ik eerder verfde voor de workshop bij Katie PM bevielen me maar matig. Bruin werd grijs, en de groene was te groen en de rode te licht. Een mens is niet gauw tevreden ;-).
Daarom vandaag maar eens een nieuwe poging gewaagd en ach waarom niet, met de nieuwe Drimarene-K van Mijn-eigen. Zulke mooie diepe kleuren gekregen (en 100% goed, zie foto):

 

De bruine kleur maakte Marrie-jette me op attent, dat is echt een topkleur. In dit geval voor 40 ml. verfmix: 16 warm geel, 16 scarlet en 8 blue. De tekening in de lichte kleuren is ook heel bijzonder van deze!

 

 

 

De rode is wederom op 40 ml. scarlet rood, 1 ml. blue.

 

En de groene is voor 40 ml. verfmix 16 ml. warm geel, 27 ml. blauw en 5 ml. turquoise.

Ik heb het nu over 40 ml. omdat je voor zo'n serie van 7 halve fat-quarters ca. 35 ml. verfoplossing nodig heb, dus daarom mix ik de kleur alvast op 40 ml. Dat werkt wel zo makkelijk. Omdat de zwart van Mijn-eigen sterker is, heb ik de hoeveelheid voor de laatste aangepast. Dit zijn de hoeveelheden:
1 druppel, 0,25 ml, 0,75 ml, 4 ml, 10 ml, 9 ml. plus 1 ml. zwart en 7,5 ml. plus 2,5 ml. zwart.

De rode heb ik niet met rood verdonkert maar met een mix van 50% bruin uit deze serie plus 50% rood. Anders was ik bang dat het blauwachtige zwart voor paars zou zorgen. Nou dat was een goede keuze want over deze laatste ben ik nu heel tevreden.

Met de restjes kun je leuk nog een beetje spelen, bijv. op een verticale glasplaat:

 

Dat geeft wat variatie in tekening want ik kan natuurlijk niet met alleen maar unigeverfde lapjes aan komen!

Opaal verven

Paasmaandag stopte ik weer drie kleuren gradaties in zakjes, en door drukte liet ik ze een paar dagen staan achter glas in de zon, vandaag bij het spoelen zag ik iets bijzonders:

 

In de rode serie zit een gele zweem. Maar nog mooier, in de grijze serie, die bruin had moeten worden overigens, zit een paarse zweem. Alsof het z'n best doet opaal te lijken. Zo mooi!

Het recept? 20 ml. Roze/Fuchsia, 10 ml. Turquoise, 20 ml. Citrien, en 3 ml. Onyx. En dat dan in 7 gradaties. Ik denk dat de zon voor kleursplitsing gezorgd heeft. Dat is wel iets om te onthouden!

Ondertussen zijn de leklapjes ook weer niet te versmaden:

 

En dit lapje ging in een klein bakje en ik stortte de groene restjes er op uit, zonder het lapje nog te bewegen:

 

 

Ik moet me er maar bij neerleggen dat er vaak mooiere dingen komen uit wat je niet 'planned' dan uit wat je wel van te voren 'planned' ;-).

3D en optische illusie

Op het fireblog beschrijf ik deze week hoe dit geplooide werk gemaakt is:

Vandaag, een verrassend effect van een tot 3x ingebonden knikker, gedoopt in verfbadjes:
http://andthenwesetitonfire.blogspot.nl/2013/04/dyeing-for-optical-illusion.html

De fotos spreken op het fireblog spreken voor zich, maar voor alle zekerheid, je knoopt dus een grote knikker in het midden van een 30x30 cm lapje. onderdompelen in een verfbadje. Na 10 minuten eruit halen, op z'n kop houden en de stof weer om de knikker heen binden, nieuw verfbadje, weer 10 minuten, eruit halen, weer omkeren en vastbinen en compleet onderdompelen in een vergbadje voor 30 minuten! Bij twee